عشق زندگی است . عشق هرگز خطا نمی کند و زندگی تا زمانی که عشق هست به خطا نمی رود.در بنیان تمامی مخلوقات ,عشق همچون عطیه ی برتر حاضر است زیرا هنگامی که هر چیز دیگری به پایان میرسد, عشقمی ماند.
عشق اینجاست ,در اکنون ما حاضر است,در همین لحظه.چیزی نیست که پس از مرگ نزد ما بیاید.بر عکس اگر اکنون به دنبالش نگردیم ,هنگام پیری کم ترین فرصت ها را برای آموختن عشق ورزی داریم.بدترین سرنوشتی که ممکن است کسی داشته باشد ,تنها زیستن و تنها مردن است ,بدون عاشق شدن و بی معشوق بودن.
کسی کهعشق می ورزد رستگار می شود.او که نه عشقمی ورزد و نه معشوق است محکوم است.و کسی که در عشق شادی می یابد ,در خدا شادی می یابد ,چرا که خدا عشقاست.
خوش روزگاری میرسد
یا درد و غم طی میشود
یا شهریاری می رسد
ای منتظر غمگین مشو
قدری تحمل بیشتر
گردی به پا شد در افق
گویی سواری می رسد...
اللهم عجل لولیک الفرج